چطور تغییرات آب و هوایی راه را برای جنگ در سوریه هموار کرد - مجله سفر به کانادا

دویچه وله در گزارشی نوشته است: در کنار جنگ، خشکسالی و نبود آرامش، زندگی برای بیشتر سوری ها یک چالش از جمله در زمینه یافتن آب آشامیدنی کافی، باقی مانده است.

جمال صغیر، استاد انستیتوی مطالعه توسعه بین الملل در دانشگاه مک گیل می گوید: سوریه یک مثال برجسته تاثیر تغییرات آب و هوایی بر مسائل از قبل موجود نظیر بی ثباتی سیاسی، فقر و کمیابی منابع است.

صغیر که مدیر سابق در بانک دنیای بوده، تغییرات آب و هوایی را بزرگترین تهدید برای امنیت در دنیا در نظر می گیرد. او بنا بر اذعان لوید آستین، وزیر دفاع آمریکا به در نظر دریافت تغییرات آب و هوایی به عنوان یک مساله امنیت ملی، آن را تغییر دهنده بازی در ارتباط با تصدیق رابطه میان تغییرات آب و هوایی و جنگ می داند.

در جریان خشکسالی 2006-2010، کشاورزی سوریه خسارات زیادی دید. این خشکسالی آخر در سالهای 2006-2010 شدیدترین در نوع خود از زمان ثبت خشکسالی ها از حدود 900 سال قبل است.

این کشور حدودا 17 میلیون نفری از زمان دهه 1980 درگیر سه دوره خشکسالی شده است. جدیدترین موردش از 2006 تا 2010 طول کشید که به عنوان بدترین خشکسالی چندین ساله در طی حدود 900 سال ثبت شده است.

کاهش بارندگی همراه با افزایش دما منجر به بیابان زایی و تخریب اراضی کشاورزی به ویژه در شرق سوریه شد. همراه با آن 800 هزار نفر درآمدشان را از دست دادند و 85 درصد از دامهای این کشور از بین رفتند.

از آنجا که محصولات کشاورزی این کشور تا دو سوم تنزل یافت، آغاز به وارد کردن حجم بزرگی از غلات کرد. متعاقبا قیمت مواد غذایی نیز دو برابر شد. صغیر در شرح علت مهاجرت 1.5 میلیون کارگر روستایی سوری به شهرها برای کار اظهار کرد: اما خشکسالی همچنان ادامه پیدا کرد و مردم امیدشان را از دست دادند. آنهایی که ماندند عمدتا کشاورزانی فقیر بودند که تبدیل به اهداف آسانی برای عوامل جذب نیرو برای گروه های تروریستی همچون گروه تروریستی به اصطلاح داعش شدند.

استفان دیمیستورا، فرستاده ویژه سابق سازمان ملل به سوریه در سالهای 2014 تا 2018 به دویچه وله گفت: اختلالات آب و هوایی یک عامل تشدید و چند برابر شدن بحران سیاسی که در سوریه شکل می گرفت، بود. این بحران به سبب تصمیمات بشار اسد، رئیس جمهور سوریه برای کاهش یارانه سوخت، آّب و مواد غذایی در طی چند سال بدتر شد. علاوه بر مساله امنیت آبی در مناطق روستایی، تنشها بین کردها، عربها، علوی ها و سنی های نیز بالا گرفت.

داعش میخواست با تصرف موصل و فلوجه در عراق و همچنان مناطق ومار، سنجار و ربیعه کنترل آبهای دجله و فرات و همچنان منابع آبی در سوریه را به دست بیاورد.

دیمیستورا گفت: یک ترکیب مسموم آغاز به تبدیل شدن به یک ترکیب انفجاری با محتوای بهار عربی، خشم از بابت از دست رفتن شغلها، مهاجرت به شهرها، به همراه کاهش قدرت خرید و خشم از واکنشهای تند دولت و بیرحمانه دولت شد.

دیمیستورا گفت: ما شاهد بودیم هنگام قطع دسترسی به آب و غذا، در شهر ها و روستاهایی همچون حمص یا حلیم محاصرهاه های قرون وسطایی وحشتناکی بروز پیدا کرد.

دیمیستورا زمانی که در سال 2018 سوریه را ترک کرد این کشور کمتر شاهد درگیری بود و 60 درصد از جمعیت آن تحت کنترل دولت قرار داشتند. او به دویچه وله گفت: از نقطه نظر من این کشور اکنون دیگر در خطر جنگ عمده نیست اما در خطر فروپاشی است.

با این حال سوریه نخواهد توانست خودش به تامین اقتصادی بازسازی خود بپردازد و باید دید آیا هیچ از یک کشورهای همپیمان روسیه یا ترکیه مایل به سرمایه گذاری در آینده سوریه خواهند بود یا خیر.

به گفته صغیر آنچه باید انجام گردد واضح است: لازم است که با یاری به رفتن منطقه به سمت زیرساختهای بیشتر امنیت آب و انرژی سوریه منعطف تر گردد.، ایسنا