چیه این فوتبال؟ کیه این عباس قانع؟! - مجله سفر به کانادا

توووی دروازه گفتن های علیفر، تیکه انداختن به یک اتفاق روز به وسیله فردوسی پور یا استفاده از کلمات قلمبه سلمبه به وسیله پیمان یوسفی، دست آن ها را در گزارشگری تا حد زیادی برای مخاطب رو نموده است. در این بین، عباس قانع با گزارش در یک تلویزیون اینترنتی، نه تنها سنت شکنی نموده و خودی نشان داده است که محبوبیت اش هم رو به افزایش به نظر می رسد. به بهانه گذراندن چند هفته فوتبالی پر استرس به سراغ قانع رفتیم و از پر بازدیدترین فیلم هایش و دلایل مجذوب کنندهیت گزارش هایش نوشته ایم.

مردم ما تشنه سبک تازهی در گزارش هستند

محمدعلی محمدپور: این روزها خیلی از علاقه مندان به ورزش به خصوص فوتبال، عباس قانع را می شناسند. به همین علت درباره سبک متفاوت گزارش هایش، گفت و گویی با او انجام دادیم که در ادامه مطلب می خوانید.

گزارشگری را از کجا و چگونه آغاز کردید؟

من 29 سال دارم. گزارشگری را از 17 سالگی آغاز کردم و الان 12-13 سالی است که سابقه گزارشگری دارم. اصالتا یزدی هستم اما کار خودم را از شهر کرمان آغاز کردم. دوست دارم حتما این را اعلام کنم که آن ها بودند که به من میدان و اجازه دادند در این عرصه حضور داشته باشم. چون آن زمان بازی های مهمی به من نمی رسید و بعلاوه در فوتبال به من میدان داده نمی شد مجبور بودم با گزارش ورزش های دیگر سعی کنم حداقل در دور باشم، تجربه کسب کنم و در آن جا بتوانم استعدادی را که به نظر خودم دارم به شکوفایی برسانم.

گزارش هایی از شما منتشر شدکه از طرف مردم مورد استقبال قرار گرفتند. نظر خودتان درباره این موضوع چیست؟

ببینید من آدم برون گرایی هستم و هیجانی که در گزارش هایم می بینید در واقع به همین علت است. پایه و اساس سبک گزارشگری من از گزارشگری آمریکای جنوبی و کشورهای عربی می آید. من گزارش های این سبکی را دوست دارم و به طور ناخودآگاه از آن ها تاثیر گرفته ام اما بخشی از هیجان گزارش من به علت همان چیزی است که گفتم من با گزارش والیبال و هندبال آغاز کردم.

چون سرعت این دو ورزش بالاست و هر لحظه موقعیت در این بازی ها خلق می شوند، ناخودآگاه سرعت بیان و هیجان من هم در گزارش ها بالا رفته است. البته این فیلم هایی که از گزارش های من بیرون می آید فقط بخشی از یک نود دقیقه است که من گزارش و سعی می کنم برای همه دقایقش به برترین شکل کار را انجام دهم. یک نکته دیگر هم بگویم این که هیجان گزارش مثلا در بین گزارشگران عربی بخشی اش از خود زبان عربی می آید که در گویش و ادای کلمات نوعی هیجان وجود دارد.

شما در گزارشگری در پی رقم زدن چه اتفاقی هستید؟

شما ببینید در فوتبال نود دقیقه داریم که هر لحظه اش می تواند به شدت تاثیرگذار باشد به اضافه این که من هنگام گزارش نقش راوی را دارم پس باید به مجذوب کنندهیت آن بیفزایم. فرقی هم نمی نماید برزیل باشد یا مالدیو، به هرحال فوتبال، فوتبال است و این که شما اتفاقات درون آن را چطور بیان کنید از اهمیت زیادی برخوردار است. ضمناً هر کسی سبک خودش را دارد. هر سبکی هم نوع متفاوتی از سلیقه است اما من سعی ام بر این بوده که فضای متفاوتی را ایجاد کنم و وسیله شده ام که این سبک متفاوت جا بیفتد.

بازخوردهای گزارش هایتان بین مردم و صاحب نظران چه یاریی به شما نموده و اصطلاحاتی که به کار می برید چه اندازهش بداهه بوده و چه اندازه در لحظه می آید؟

خیلی تاثیرگذار بوده است. اصلا مسئله مشورت کردن با دیگران خیلی در این قضیه برایم مهم است. موضوع این است که مردم ما هم تشنه یک سبک گزارش تازه بودند و فقط دنبال این اصطلاحات تکراری توی دروازه و ... نبودند. البته این ها همه شان ارزشمند هستند اما دیگر به تکرار افتاده اند. در کل ما دو بحث داریم: یکی بداهه گویی که من جرقه کارم را با همین بداهه ها آغاز نموده ام و دومی پرداختن به یک سری جملاتی است که من از قبل بهشان فکر می کنم.

درباره مسئله دوم، امروز برخی به من خرده می گیرند که تو جملاتت از پیش معین شده است و مصنوعی جلوه می نماید. اما من همدل با مردم کار گزارشم را انجام می دهم. برای من مهم است مردم چه می خواهند. منظورم از مردم هواداران این سبک گزارشگری هستند. من می گویم چرا ما اصرار داریم در مسیر تکراری حرکت کنیم؟

البته برای من پیش کسوتان عرصه گزارش خیلی محترم هستند و من از آن ها بسیار آموخته ام اما قبول کنیم اگر هیچ تنوع و تغییری نباشد و همه در مسیر تکراری حرکت کنیم، مخاطب هم زده می گردد. در این فضاست که اصطلاحات و ترکیباتی مثل رابین هود کویر، چشام نمی بینه زمین بازی رو، خدای من، اینا دیگه کی ان! و ... دیده شدند و از آن ها استقبال شد. امروز عباس قانع دارد از نظر مخاطب استفاده می نماید.

نمی خواهم دروغ بگویم که همه این ها تراوش فکری خودم است، بلکه تراوش فکری خیلی هاست. اگر قرار باشد من فقط داد و قال کنم بدون شک اولین کسی که ناامید می گردد، خود من هستم. امروز کسانی هستند که جمله ای پیشنهاد می دهند و بعد از بازی می آیند تشکر می نمایند و می گویند دمت گرم که استفاده کردی.

آینده جایگاه خودتان را در عرصه گزارشگری کجا می بینید؟

مطمئنا هر کس در فکر خودش بلندپروازی انجام می دهد که قرار نیست انتهایی برای آن قائل شد. ضمن این که یک چارچوب مشخصی هست و افرادی پیش از من آن را رفته اند و بالاخره یک حدودی دارد. البته تحصیلات من هم در حوزه مدیریت ورزشی است و امروز شغل و کار من هم در همین زمینه است، شاید در آینده وارد عرصه برنامه سازی شوم اما موضوع این است که من در بحث گزارشگری قدم اول را گذاشته ام و یک سبک تازه آورده ام. حالا می توانم بگویم از دریاچه وارد اقیانوس شده ام و این باعث خوشبختی و خوشحالی من است. سعی می کنم تا لحظه ای که زنده هستم آن را توسعه دهم و پربارترش کنم و خاص تر آن را جلوه بدهم.

در گزارش هایتان اشاره به اقوام ایرانی، حضور پررنگی دارد. نظر خودتان در این باره چیست؟

من در گزارش هایم به اقوام ایرانی احترام زیادی می گذارم. در گزارش هایم به بحث وحدت اقوام به خوبی پرداخته و احترام گذاشته ام. من وقتی دارم اصطلاحات گویشی اقوام مختلف را به کار می برم در واقع دارم به زبان دل ها سخن می گویم که باعث خوشحالی مردم آن قوم می گردد و احساس دیگر اقوام ایرانی را هم برمی انگیزد که که حس تعلق و علاقه مشترک پررنگ می گردد. نباید با جملات دوپهلو باعث رنجش اقوام ایرانی بشویم. در انتها از خانواده خوبم که اهل ورزش هستند، از همسر خوبم جهان ستوده نیاکه او هم تحصیلات ورزشی دارد و از خانواده همسرم و مدیران و سردبیران رسانه مان که همیشه حامی من بوده اند تشکر و قدردانی می کنم.

غیرقابل پیش بینی!

مجید حسین زاده: باید پذیرفت که گزارش های قانع مجذوب کننده است و شاید دم دستی ترین گواه بر این ادعا، بازنشر قابل توجه فیلم های گزارشگری او در شبکه های اجتماعی است. بنابراین و در ادامه مطلب به چند علت از دلایل مجذوب کننده بودن گزارش های قانع اشاره می گردد.

غیرقابل پیش بینی بودن: یکی از اصلی ترین دلایل مجذوب کننده بودن گزارش های قانع، غیر قابل پیش بینی بودن واکنش ها و حرف های اوست. او بعد از به ثمر رسیدن هر گل، واکنشی متفاوت دارد و به نوعی مخاطب خود را با کلمات و رفتارهای منحصر به فردش غافلگیر می نماید.

استفاده از اصطلاحات: دایره لغاتی که او در گزارش هایش از آن ها یاری می گیرد، بسیار گسترده است. بنابراین می تواند در لحظه بین یک اتفاق در زمین فوتبال و یک ضرب المثل یا جمله معروف، رابطه برقرار کند و مخاطب خودش را تحت تاثیر قرار دهد.

ساده و صمیمی: نوع برقراری ارتباط قانع با مخاطب و نحوه گزارش هایش، کاملا صمیمی و ساده است. او نه تنها در گزارش هایش از کلمات سخت استفاده نمی نماید که کوشش می نماید با کلمه های عامیانه، گزارش هایش را برای مستمعین دلچسب تر کند.

انتقال هیجان به مخاطب: نحوه گزارش قانع به گونه ای است که مخاطب را در تمام لحظه های بازی با خودش همراه می نماید و دل کندن مخاطب از شنیدن گزارش های او در وسط بازی سخت است. استفاده از عبارت هایی مانند این که : اگر این توپ گل بشه، گزارشگری این بازی رو ادامه نمی دم!، مخاطب را حداقل تا بیرون رفتن آن توپ پای تلویزیون میخکوب می نماید!

مدیریت اندازه صدا: او در کنار گزارش های هیجانی اش که شاید لازمه اش داد زدن هم باشد، کمتر صدایش را در حد آزار دهنده ای بلند می نماید. او به شدت بر اندازه صدایش کنترل دارد که همین مسئله باعث دلنشین تر شدن گزارش هایش می گردد.

خلاصه رموز موفقیت قانع در 2 کلمه

به عنوان نکته آخر، شاید بتوان همه رموز موفقیت قانع را در دو کلمه خلاصه کرد: انگیزه و پشتکار. انگیزه ای که او برای بهتر شدن دارد و پشتکاری که باعث می گردد برای گزارش هایش در هر بازی، یک برگ برنده رو کند.

پ