نگاهی بر روستای تاریخی شیرینچه در کوشی آداسی - مجله سفر به کانادا

پیشینه شیرینچه

احداث اولیه شهر به قرن اول بعد از میلاد برمی گردد. اولین گروه مسیحیان شهر افسوس به این روستا پناه آوردند تا از جان خود در برابر تعقیب نمایندگانشان محافظت نمایند. در قرن 12 بعد از میلاد ترک ها نیز به این روستا آمدند و دو ملیت متفاوت آغاز به زندگی در کنار یکدیگر کردند. تجربه زندگی دو فرهنگ متفاوت در کنار یک دیگر برای مردم شیرینچه فضایی شاد همراه با انعطاف پذیری بالای مردمش را به همراه داشت که موجب شد تا نمونه ای پیروز از زندگی مشترک اقوام باشد.

این روستا تا هنگام توافق میان جمهوری ترکیه و یونان در سال 1924 میلادی یک روتای یونانی با مذهب ارتودوکس شناخته می شد. در این پیمان یونانیان مقیم ترکیه به یونان مهاجرت کردند و در مقابل ترک های ساکن یونان به ترکیه آمدند. این مهاجرت اجباری بعد از جنگ دنیای اول به مردمانش تحمیل شد. خانواده های ترکی که اصالتا اهل Kavala بودند به این روستا آمدند و یونانین ساکن روستای شیرینچه شهر تازهی به نام افسوس تازه ساختند. نام روستا در اوایل تشکیل جمهوری ترکیه حدود بیست سال پیش رسما تغییر کرد

کسب و کار مردم

شغل اصلی و منبع عایدی مردم این روستا کشاورزی بود. رفته رفته به خاطر گذشته تاریخی نادر و زیبایی بی حد و حصر، نام شیرینچه بر سر زبان ها افتاد. نام روستای شیرینچه در داستان ها، مستندها، برنامه های تلوزیونی مسافرتی بارها شنیده شد و آن را به یک مکان دنیاگردی تبدیل کرد.

امروزه صنعت اصلی مردم دنیاگردی است. بسیاری از ساکنان آن خانه های خود را به رستوران، هتل و فروشگاه تبدیل نموده اند. امروز روستای شیرینچه را به خاطر زیتون ها و هلوهایش که در تیر ماه می رسند می شناسند. بعلاوه دنیاگردان می توانند محصولات درمانی گیاهی زیادی مانند انواع چای، مریم گلی، انواع برگ های خوراکی، قالب های صابون تهیه شده از زیتون و لوسیون های روغن زیتون را این جا تهیه نمایند.

روستلی شیرینچه امروز تلفیق جالبی از فرهنگاهی ترک و یونانی است. ساکنان آن 600 خانوار هستند. دنیاگردان از عکس گرفتن با خانه های قدیمی یونانی لذت می برند. اغلب این خانه ها بازسازی و تبدیل به رستوران شده اند. یک کلیسای متروکه ارتودکسی متعلق به قرن 19 نیز در روستا وجود دارد.

آخر هفته ها شیرینچه پر از اهالی ترکیه می گردد که برای گشت و گذار از شهرهای بزرگی مانند ازمیر به این جا می آیند. اگر تصمیم به تماشا کردن از شیرینچه را دارید ما روزهای وسط هفته را پیشنهاد می کنیم.

جذابیت های روستا

هنگامی که وارد روستا می شوید ساختمان جذابی در سمت شما واقع شده است که بزرگ ترین رستوران روستای شیرینچه آرتمیس است. در این رستوران می توانید غذاهای محلی لذیذ و با کیفیت را در حالی که برترین چشم انداز از روستا را پیش رو دارید نوش جان کنید. اغلب خانه های روستای شیرینچه در طول قرن نوزدهم یا شاید قبل از آن زمانی که یونانی ها در آن زندگی می کردند به سختی ساخته شده اند. امروز تعداد کمی از آن ها بازسازی نموده اند و به پانسیون تغییر کاربری داده اند تا میزبان مهمان هایی باشند که شب قست اقامت در روستا را دارند. در اطراف خیابان های بلند روستا مغازه های زیادی را برای خرید پیدا می کنید. بعد از صنعت دنیاگردی هنوز کشاورزی حرفه اصلی مردم شیرینچه به شمار میرود.

خانه مریم مقدس

ساختمانی که به عنوان خانه مریم مقدس شناخته می گردد در سال 1881 در فاصله 17 کیلومتری شیرینچه کشف شد. مسلمانان وکاتولیگ ها هر دو این مکان را مقدس می دانند و برای آن احترام قائل هستند. مسیحی های محلی که از اولین کلیساها در شهر افسوس به این شهر آمده اند تا به حال مرنام خاصی برای ادای احترام به آن ایجاد نموده امد و آن را انجام می دهند.

رفتن به شیرینچه

متاسفانه وسیله حمل و نقل عمومی خاصی برای رسیدن به شیرینچه وجود ندارد و شما باید راه خودتان را پیدا کنید! می توانید بلیط بازدید از روستلا را تهیه کنید. تور روستای زیبای شیرینچه قطعا روزی به یاد ماندنی برایتان رقم خواهد زد و شما رااز شلوغی و هیاهوی اطرافتان دور خواهد نمود. شما می توانید این کار را با تماشای طبیعت یا تماشای صنایع دستی مختلف مردم روستا مانند: توری، لباس، گلدوزی و قلاب دوزی انجام دهید. بعلاوه می توانید از غذاهای لذیذ و خانگی آن مانندGozleme لذت ببرید. بازدید از کلیسای St. John نیز یکی دیگر از کارهایی است که اقامت شما ر در شیرینچه بیاد ماندنی می نماید. محل دقیق آن را می توانید در نقشه مشاهده کنید.

صنایع دستی شیرینچه

روستای شیرینچه در سراسر نواحی نزدیک به دریای اژه برای محصولات خانگی که زنان توانایش فراوری می نمایند معروفیت دارد. آن ها شیرینی های خانگی و انواع قلاب بافی مانند براق دوزی و جوراب های پشمی، میوه های خشک، دستمال مرطوب، چراغ های شب از کدو تنبل خشک، وسایل نقره ای، روغن زیتون، کشمش سولتانا، داروهای گیاهی و …. را در فصل زمستان که دنیاگردان به روستا نمی آیند فراوری می نمایند. هنگامی که فصل تابستان فرا می رسد کوشش می نمایند تا تمام محصولاتی را که فراوری نموده اند به دنیاگرد هایی که از سراسر دنیا آمده اند بفروشند. با این کار آن ها نه تنها برای خانواده خود کسب عایدی می نمایند بلکه با میوه های خشک و داروهای گیاهی ارگانیک به اقتصاد ترکیه نیز یاری می نمایند.

منبع: tourmakerturkey.com