روز جهانی ریشه کنی فقر؛ روز انتها دردی عمیق - مجله سفر به کانادا

بعضی بخاطر بیکاری به این مرحله می رسند و بعضی بخاطر فقر تن به اعتیاد و تباهی می دهند. مردان بخاطر فقر به خوسوزی و خودکشی تن می دهند یا دختران و همسران بیگناه خود را می فروشند و زنان بخاطر فقر آهسته خود را در منجلاب تباهی رها می نمایند. فقر درد و غصه به همراه دارد. کسانی که ثروتمند هستند و در جای گرم خود خفته اند، حال کسانی که در سرمای استخوان سوز زمستان در گوشه خیابان یا پارک شب را به صبح می رسانند، درک نمی نمایند. معنای دقیق این واژه در چشمان بیماری نهفته است که بخاطر فقر در گوشه بیمارستان ذره ذره آب می شود، بی آنکه امیدی به بهبودی داشته باشد.

با این مطلب قصد داریم که شما را با روز دنیای ریشه کنی فقر آشنا و راهکارهای ریشه کنی فقر را عنوان کنیم تا شاید پس از خواندن این مطلب، به خود بیایید و سعی کنید که حتی لحظه ای خود را به جای آنها بگذارید. به مناسبت مراسم روز دنیای ریشه کنی فقر کوشش کنیم تا دنیای بسازیم که همه در کنار هم بی هیچ درد و رنجی زندگی نموده و کسی بخاطر کوچکترین چیز در برابر دیگران سر خم نکند و محتاج نباشد.

فهرست مطالب

تاریخچهفقر و مفهومی دردناک در دنیا امروزکلام آخر

تاریخچه

روز دنیای ریشه کنی فقر در سال 1992 در سازمان ملل متحد به تایید رسید. سابقه برگزاری روز دنیای فقر به سال 1987 میلادی و گردهمایی تعدادی برای حقوق و آزادی بشر در میدان تروکادرو باز می شود که محل امضای اعلامیه دنیای حقوق بشر در سال 1948 میلادی بود. در این همایش وریسینسکی، بنیانگذار جنبش بین المللی ATD Fourth World از سنگ یادبود پرده برداری کرد و پس از مرگش، روزی به نام روز دنیای مبارزه با فقر نامگذاری شد. وریسینسکی در اوایل فعالیت خود بعنوان یک فعال حقوق بشر متوجه شد که تمایل دولت به نادیده دریافت سختی کسانی که در فقر زندگی می نمایند را منجر به احساس نادیده گرفته شدن، شرم و تحقیر دانست. به رسمیت شناختن مبارزات فقیران و رساندن صدای آنها به دولتها و شهروندان، از اصول مبارزاتی این دوره هستند.

فقر و مفهومی دردناک در دنیا امروز

فقر، زاده عوامل گسترده ای است که گاه خود فرد، خصلت ها و کردارش بدون حضور عواملی بیرونی سبب نگون بختی او هستند و گاه فقر در جوامع افزون خواه و پول پرست شکل می گیرد که چون آفتی ویران نماینده، جامعه را به سمت نابودی هل می دهد. حکومت و سیاستهای مالی نقش مهم و معین نماینده در شکل گیری فقر دارند. برای از بین بردن فقر از جامعه علاوه بر خود فرد، عموم جامعه و همچنین عوامل حکومتی موظف هستند تا برای تنگ تر کردن شکاف بین فقیر و ثروتمند بکوشند.

در جامعه ای که انگیزه افرادش سودجویی و زراندوزی است، فقر و فقیران جایی در قلبهای سیاهی گرفته مردم ندارند. چنین جامعه ای دیر یا زود در باتلاق نابودی فرو می رود. موسسات خیریه همیشه در کوشش هستند تا فقر در ایران و آثارش را کاهش دهند و راهکارهای ریشه کنی فقر را ارائه دهند، اما، متاسفانه اقدامات اجرا شده در این زمینه بدلیل نبود مدیریت صحیح، نتواسته تا آن چنان که باید و شاید مفید واقع شود. عواملی چون سیاستهای نادرست توزیع کالا و خدمات، اعمال سیاست خارجی، ورود کالاهای خارجی و عدم خریداری کالاهای داخلی و فسادهای مالیاتی سبب تشدید این امر و افزایش شکاف طبقاتی شده اند. افزایش فقر در جامعه سبب افزایش آمار قتل، دزدی و تجاوز می شود.

کلام آخر

بدنبال فقر در جامعه، اعتیاد افزایش می یابد. اگر فقر از بین رود، دیگر هیچ پدری شرمسار همسر و فرزند خویش نمی شود. هیچ مادری بخاطر غذای فرزندانش، کلیه های خود را به فروش نمی گذارد. هیچ مردی همسر خود را به بهانه فقر به فروش نمی گذارد و هیج بیماری بخاطر نداشتن پول دارو در بیمارستان با مرگ دست و پنجه نرم نمی کند. فقر آسیب بسیاری بر پیکر خانواده و جامعه می زند و آمار طلاق را در جامعه افزایش می دهد. منشا فقر از بیکاری و بی سوادی است که اگر بتوان امکان سوادآموزی و یافتن شغل مناسب را در جامعه پدید آورد، می توان فقر در ایران را از میان برداشت. ممکن است زمان ببرد و این مشکل به راحتی که بوجود آمده برطرف نشود ولی با صبر و کوشش می توان بر مسائل غلبه کرد.