بازگشایی مقبره دیکتاتور ایتالیا جنجالی شد، سردابه موسولینی؛ جاذبه گردشگری یا آرامگاه فاشیسم؟
به گزارش مجله سفر به کانادا، بنیتو موسولینی از سیاستمداران ایتالیا بود که از سال 1925 تا 1945 میلادی به دیکتاتور فاشیست این کشور تبدیل شد. وی که در ابتدا یک سوسیالیست انقلابی بود، در سال 1919 مکتب فاشیسم را بنیانگذاری کرد، در سال 1925 پس از بین بردن نهادهای دموکراتیک قدرت را در ایتالیا به دست گرفت و به یکی از بدنام ترین دیکتاتورهای قرن بیستم تبدیل شد. موسولینی با تمرکز بر دستیابی بر اهداف سیاسی، ضمن سانسور اخبار و مطبوعات، به کمک گروهی مسلح موسوم به پیراهن سیاهان مخالفانش را شناسایی و سرکوب می کرد. موسولینی که بین مردم ایتالیا به دوچه یا رهبر و پیشوا معروف بود، در جریان جنگ جهانی دوم با آدولف هیتلر دیکتاتور آلمان متحد شد و قدرت خود را به او گره زد. وی در سال 1945 به فاصله مدت کوتاهی پس از تسلیم نیروهای آلمانی در ایتالیا، تیرباران شد.
یکی از ویژگی های شاخص این دیکتاتور بزرگ وجود داشت، میل بی نهایت او به خشونت بود. موسولینی جوان در 10 سالگی به دلیل چاقو زدن به یکی از همکلاسی هایش از اولین مدرسه شبانه روزی خود اخراج شد. او در چهارده سالگی روی یک دانش آموز دیگر چاقو کشید اما این بار فقط از مدرسه تعلیق شد. بیشتر دوران کودکی موسیولینی به سفر در سوئیس، آشنایی با حزب سوسیالیست این کشور و برخورد با پلیس گذشت. وی در سال 1909 به امپراطوری اتریش-مجارستان مهاجرت کرد تا دبیر یک روزنامه سوسیالیستی شود اما به اتهام نقض قوانین آزادی مطبوعات، به ایتالیا بازگردانده شد. موسولینی در سال 1910 دبیر یک روزنامه سوسیالیستی دیگر شد اما دیری نگذشت که 6 ماه به دلیل تحریک به خشونت را در زندان گذراند. وی در سال 1914 از حزب سوسیالیست جدا شد، روزنامه خودش را باز کرد و وقتی ایتالیا ناآرام شده بود، پیروانش را به خشونت دعوت می کرد. خشونت طلبی و عقاید فاشیستی موسولینی با گذشت تمام این سال ها همچنان طرفدار و مخالفان سرسخت خودش را دارد؛ این دو گروه به تازگی بار دیگر بر سر مساله بازگشایی سردابه موسولینی روبه روی یکدیگر قرار گرفتند.
به گزارش روزنامه هنر چاپ لندن، سردابه خانوادگی موسولینی در وارنانو دی کوستا ماه گذشته پس از چهار سال ترمیم و بازسازی، بازگشایی شد. جنگ لفظی که بین نوادگان این دیکتاتور سابق در این باره به راه افتاده، اختلاف و دودستگی آنها درباره سرنوشت این سردابه را افشا کرد و بار دیگر بحث و اختلاف نظرهای قدیمی درباره این که آیا اصلا بازدید از این سردابه باید مجاز باشد یا نه را در محافل عمومی ایتالیا به راه انداخت.
این سردابه که در زادگاه موسولینی در شهر پرداپیو در شمال ایتالیا واقع شده است، از سال 1957 میلادی میزبان بقایای جسد این دیکتاتور شد همچنین آرامگاه 13 نفر از اعضای خاندان او نیز هست. براساس گزارش رسانه های محلی، جمع کثیری از بازدیدکنندگان در مراسم بازگشایی سردابه مذکور که در روز 23 مه (2 خرداد 1400) با نظارت اورسلا و ویتوریا موسولینی، نوادگان دیکتاتور ایتالیا، برگزار شد، شرکت کردند. از چهار سال پیش که پروژه 100 هزار یورویی بازسازی این سردابه شروع شد تا به امروز هرازگاهی امکان بازدید از آن وجود داشت اما از حالا هر روزه اجازه بازدید به علاقه مندان داده می شود.
سردابه موسولینی این روزها به مکانی مقدس و مهم برای نئوفاشیست ها تبدیل شده است که معمولا با لباس سیاه و کلاه منگوله دار محبوب موسولینی برای بازدید از آن گرد هم می آیند. قبل از این که این سردابه در سال 2017 تعطیل شود، تعداد بازدیدکنندگان سالانه آن به 100 هزار نفر می رسید.
نوادگان موسولینی درباره بازگشایی این سردابه اتفاق نظر نداشتند. ماجرا از آن جا شروع شد که اورسلا و ویتوریا گفتند درهای این سردابه در تاریخ 20 مه (30 اردیبهشت) به روی بازدیدکنندگان باز می شود اما راشل موسولینی دیگر نواده آقای دیکتاتور که از اعضا حزب دست برادران ایتالیاست چند روز بعد در حساب کاربری خود در فیسبوک این گزارش ها را بی اساس خواند و در این پست که با امضای خانواده موسولینی تمام می شد گفت این محوطه تعطیل می ماند. با وجود این، اورسلا و ویتوریا تصمیم گرفتند طبق برنامه اعلام شده عمل کنند، اما وقتی به محل سردابه مراجعه کردند متوجه شدند کسی قفل در را عوض کرده است. این دو خواهر در تاریخ 22 مه (1 خرداد) به همراه یک قفل ساز و ماموران پلیس ایتالیا در محل حاضر شدند و در را به زور باز کردند.
سردابه مذکور از مدت ها قبل محل مناقشات و اختلافات سیاسی است. در یک سر طیف فعالان چپگرا هستند که در سال 1971 میلادی با مواد منفجره پلاستیکی ورودی این سردابه را منفجر کردند و طی پنج سال پس از این حادثه، اشیایی چون کلاه های نظامی و کوزه درداری که حاوی تکه هایی از مغز موسولینی بود از این سردابه به سرقت رفت. در سوی دیگر سازمان اتحاد ملی ایتالیا است که بودجه بازسازی های اخیر این سردابه را تامین کرد، این سازمان در تارنمای خود ماموریتش را حفاظت از میراث سیاسی تاریخ حزب راست ایتالیا عنوان کرده است.
روبرتو کانالی شهردار دست راستی پرداپیو استدلال می کند این سردابه باعث جذب گردشگر به شهر می شود اما ژان فرانکو میرو گوری رئیس انجمن ضدفاشیست/ ANPI نسبت به تبدیل این محوطه تاریخی به مکانی مقدس برای طرفداران فاشیسم هشدار داده است.
ایرنا نوشت، وی در گفت وگو با روزنامه لا ریپابلیکای ایتالیا گفت: صحبت از یک دیکتاتور نژادپرست است که پای ایتالیا را به یک جنگ باز کرد و ده ها هزار ایتالیایی را به کشتن داد.
منبع: گردشبان