10 مسئولیت مهم کارفرما در قبال نیروی کار - مجله سفر به کانادا

تعریف رسمی کارفرما

یکی از ساده ترین تعریف ها در قوانین کار به تعریف کلمه کارفرما مربوط می شود. طبق ماده 3 قانون کار در جمهوری اسلامی، کارفرما شخصیتی حقیقی یا حقوقی (موسسات، شرکت ها و تعاونی هایی ثبت شده که دارای اساس نامه و صورت جلسه باشند) است که در ازای قراردادی مشخص و مشخص به نیروهایی که برایش کار می کنند، دستمزد می پردازد. هرچند بر اساس این تعریف به نظر می رسد پرداخت دستمزد مهم ترین ویژگی کارفرما در قانون باشد، اما واقعیت چیز دیگری است.

واقعیت این است که کارفرما با مجموعه ای از ویژگی ها و مسئولیت ها در قبال نیروهایش یا کارگرها تعریف و شناخته می شود. به عبارت بهتر، کارفرما فقط وظیفه ندارد به نیروی کار خود دستمزد بپردازد. این جایگاه حقیقی و حقوقی علاوه بر پرداخت دستمزد، با پایبندی به موارد ذکرشده در قرارداد، با پایبندی به تمامی موارد ذکرشده در قانون کار از جمله بیمه، با تأمین امنیت جسمی و روانی کارگرها در محیط کار و با ارائه خدمات رفاهی (تغذیه، ورزش، سرویس حمل ونقل در صورت در دسترس نبودن محل کار و…) به نیروی کار شناخته می شود.

با این حساب، اگر پرداخت دستمزد را به عنوان ابتدایی ترین و بدیهی ترین وظیفه کارفرما تعریف کنیم، یکی از مهم ترین ویژگی های این شخصیت حقیقی یا حقوقی، تأمین امنیت نیروی کار است.

وظایف اصلی یک کارفرمای خوب چیست؟

• 1- امنیت یکی از پرتکرارترین واژه ها در شرح وظایف کارفرما است و موارد متعددی را شامل می شود. کارفرما موظف است امنیت محیط کار نیروهایش را تأمین کند. محل کار خصوصاً در کارگاه ها آبستن حوادث است. یک کارفرمای با درایت همیشه برای حادثه آماده است و خودش را در برابر آن مسئول می داند. او پذیرفته که در قبال سلامت جسمی کارگرها در محیط کار مسئول است. از بین بردن خطرات سلامتی و ایمنی، تا جایی که منطقی و عملی باشد، بر عهده کارفرماست.

• 2- کارفرما باید امکانات کافی (دستشویی، توالت، کمد، قسمت غذاخوری، کمک های اولیه و غیره) را برای کارمندانش فراهم سازد.

• 3- کارفرمایان طبق قانون ایمنی و بهداشت وظایفی برای ارزیابی خطرات در محل کار دارند. برای این منظور، باید ارزیابی ریسک انجام شود تا به تمام خطراتی که ممکن است در محل کار شما بروز پیدا کند، رسیدگی شود.

• 4- کارفرمایان باید در مورد خطرات موجود در محل کار و نحوه محافظت از کارمندان و کارگران، به آن ها اطلاعات دهند. همچنین نحوه برخورد با خطرات را به آن ها آموزش دهند.

• 5- کارفرمایان باید در مورد مسائل بهداشتی و ایمنی با کارکنان مشورت کنند. مشاوره باید مستقیم یا از طریق یک کننده ایمنی که از طریق نیروی کار انتخاب می شود یا از طریق اتحادیه کارگری منصوب می شود، انجام گیرد.

• 6- کارفرما باید شرایط تضمین سلامت روانی در محیط کار را برای نیروی کار فراهم کند. این بدان معناست که کارفرما باید به خطرات محیط کار مانند قلدری، استرس و خستگی رسیدگی کند.

• 7- کارفرما باید دستورالعمل های ایمن سازی محیط کار را تهیه و سازمان دهی کند و در تهیه دستورالعمل ها با نیروهای کار مجرب خود مشورت کند و از آنها اطلاعات بگیرد.

• 8- کارفرماباید مطمئن شود که نیروی کار نسبت به این دستورالعمل ها و شرایط محیط کار آگاهی کافی دارد و آموزش دیده است.

• 9- کارفرما موظف است از مشاوره های پزشکی و بهداشتی متناسب با محیط کار بهره بگیرد و با مراکز پزشکی و بهداشتی در ارتباط باشد.

• 10- کارفرما باید در آموزش نیروی کار تازه وارد برای استفاده از وسایل ایمنی بکوشد و او را برای حضور در محیط کار آماده کند.

این ها تنها بخش هایی از وظایف یک کارفرمای خوب در برابر نیروی کار است و به این لیست می توان تا ابد اضافه کرد. اگر به عنوان کارفرما، چنین شرایطی را فراهم کرده اید، کارمندان و کارگرانتان راضی و خشنود هستند.

سریع و آسان استخدام کنید