تست فنی یا دورهمی؟! - مجله سفر به کانادا

دو موضوع سبب شد که مطلب کوتاهی در این خصوص به رشته تحریر درآورم، نخست اینکه از تعدادی از دوستان و همکاران در رسانه های تخصصی خودرویی شنیده شد که مدتی است در فهرست سیاه (بلک فهرست) بعضی خودروسازان وطنی قرارگرفته اند و برای آزمایش فنی این محصولات دعوت نمی شوند! که خودشان علت این ماجرا را صراحت قلم و انتقاد روشن از عیوب فنی بعضی محصولات داخلی عنوان کردند.

باید اشاره کنم یکی از اهداف مهم برگزاری این آزمون ها در سراسر جهان به وسیله خودروسازان و دعوت از عموم کارشناسان و ژورنافهرست ها، آنالیز نقاط ضعف و قوت یک خودرو، انتقال آن به دپارتمان های مربوطه، اصلاح معایب و سپس پوشش خبری و رسانه ای در جهت تبلیغ یا اطلاع رسانی است و گزینشی یا انتخاب سلیقه ای خبرنگاران هم سبب توهین به جایگاه این عزیزان و هم سبب عدم شفافیت و صراحت در انتقال خبر و رویداد می گردد.

به خاطردارم در همین فضای باز رسانه ای بود که در زمان ورود نسل نخست مرسدس بنز A کلاس در سال 1997 یکی از خبرنگاران خودرویی به نام رابرت کالینز از یکی از معروف ترین مجلات خودرویی سوئد، یعنی Teknikens Varlds، در تست گوزن (Moose) این ماشین را در سرعت 60 کیلومتر واژگون کرد و دچار آسیب دیدگی شدیدی شد. پس از این حادثه بلافاصله خبرش منتشر شد و در رسانه های اروپایی سرو صدای فراوانی کرد.

تست گوزن نسل نخست A کلاس در سال 1997 که سبب واژگونی شد

تست گوزن نسل نخست A کلاس در سال 1997 که سبب واژگونی شد

قبلی 1 از 2 بعدی

به علت همین واژگونی، فرایند فراوری اولیه این ماشین به وسیله مدیران آن موقع دایملرکرایسلر متوقف شد و خودرو مجدداً مورد آنالیز نهاده شد. پس از برطرف ایرادات که مربوط به سیستم ESP، شاسی و تایرها و … بود، این خودرو روانه بازار شد. همین موضوع باعث شد که آن نسل A کلاس حدود 1.1 میلیون دستگاه در جهان فروش کند. این رویداد در زمان خودش آنقدر برای مرسدس بنز مهم بود که یورگن هوبرت، مدیر آن موقع بخش خودروهای سواری کمپانی مرسدس بنز، وقتی خبر به گوشش رسید کنفرانس مطبوعاتی خود در توکیو موتورشو را رها کرد و با اولین پرواز به اشتوتگارت بازگشت تا در جلسه ای فوری با مهندسین شرکت بوش (فراورینماینده ESP مرسدس بنز A کلاس) علت این اتفاق ناگوار که می توانست به چهره درخشان این برند معتبر لطمه بزرگی بزند را پیدا کند.

در این جلسه استراتژیک کمپانی تبلیغاتی اسپرینگر اند یاکوبی که از سوی مرسدس بنز ماه ها بر روی پروژه A کلاس کار می کرد هم حضور یافت تا این بحران را هر چه زودتر کنترل نمایند. سپس 2700 دستگاه خودرویی که به مشتریان تحویل داده شده بود، فوراً فراخوانده شدند و مرسدس بنز بابت تعویض ESPها، تقویت شاسی و اصلاح مرکز ثقل ماشین و آنالیز مجدد تایرها و … بیش از 300 میلیون مارک آلمان در همان زمان هزینه کرد که درمقابل بودجه معرفی نسل بعدی A کلاس که 2.5 میلیون مارک بود، عدد هنگفتی جلو بود. در اینجا همین شفافیت و سرعت در انتقال رویداد سبب جلوگیری از خسارت بیشتر اقتصادی و جانی برای هر دو طرف به ویژه کمپانی مرسدس بنز و سپس، دست یافتن به موفقیتی بزرگ در فروش این ماشین شد.

مسئله دومی که در روز تست تارا در آزادی در بعضی تصاویر به چشم خورد سوار کردن 3 تا 4 نفر در داخل یک خودروی در حال تست بود که سابقه این کار از سالیان قدیم چه به وسیله خودروسازان و چه بعضی واردنمایندگان بارها مشاهده شده و علت عمده این عملکرد غیرحرفه ای، عدم شرکت دادن یا داشتن تعداد مکفی از خودروی مورد تست در روز آزمون و تعداد بالای رسانه ها بود.

تصویر منتشر شده از سوی وب سایت اسب بخار که نشان از پر بودن ظرفیت تارا در هنگام تست می دهد

تصاویر منتشر شده از سوی روزنامه جهانی خودرو از تست تارا در پیست آزادی

تصاویر منتشر شده از سوی روزنامه جهانی خودرو از تست تارا در پیست آزادی

قبلی 1 از 3 بعدی

خاطرم هست در سال 2014 بود که برای تست لمبورگینی گایاردو بالبونی ادیشن از سوی کمپانی به بولونیا ایتالیا دعوت شدم. جدا از اینکه تنها خودرو در اختیار من قرار داده شد و حتی 1 نفر اضافه کنارم نبود، بلکه شرکت لمبورگینی یکی از نیروهای خودش را با خودرو همراه ما فرستاد، تا پیغام امامی، که به عنوان عکاس مرا همراهی می کرد، در خودروی دیگری با شعاع حرکتی مناسبی اقدام به ثبت تصاویر تست کند.

تست لمبورگینی گایاردو بالبونی بنده در ایتالیا و پیغام امامی در پشت صندوق فیات

کلام کوتاه می کنم و در سرانجام صرفاً به چند مورد اشاره می کنم تا شاید خودروسازان داخلی و شرکت های برگزارنماینده این آزمون ها کمی با استانداردهای روز و البته نرمال(!) چنین برنامه هایی بیشتر آشنا شوند:

نکته اول اینکه دعوت از کارشناسان و ژورنافهرست های خودرویی اگر در قالب سلیقه های مقطعی و به صورت گزینشی و صرفاً برای تعریف و تمجید از محصولی رخ دهد، در طولانی مدت نتیجه ای جز ضربه زدن به وجهه یک برند و اُفت فروش آن محصول ندارد.

در نکته دوم باید بگویم که برای برگزاری این آزمون ها باید به تعداد کافی، حداقل حدود دو سوم افراد مدعو در تست، خودرو برای تست وجود داشته باشد و در هیچ استاندارد و آیین نامه ای تعریفی از پر کردن ظرفیت یک خودروی در حال تست وجود ندارد چرا که این کار نه منطقی است و نه ایمن.

نکته سوم این است که تست های طولانی مدت و تحت استرس خودروها (به ویژه در پیست) در سراسر جهان، حتماً باید به وسیله قهرمانان اتومبیلرانی و رانندگی برگزار شده تا نواقص و نقاط مثبت یک خودرو به وسیله یک کارشناس حرفه ای که مهارت برقراری ارتباط با یک خودرو را دارد، استخراج گردد.

مرحوم سعید اعرابیان

شاید یکی از معدود دفعاتی که چنین برنامه ای پیاده سازی شد، مربوط به فراوری نسل نخست سمند بود که جهت تست رانندگی آن را در اختیار مرحوم سعید اعرابیان، یکی از پرافتخارترین و مطرح ترین رانندگان و قهرمانان اتومبیلرانی، ایران قرار داده شد تا ایرادات خودرو را برطرف کند.

در آخر، در مورد تارا و دیگر محصولات گذشتهٔ خودروسازان داخلی، بعضاً دیده شده که نمونه های اولیه فراوری شده به جای اینکه در اختیار رانندگان حرفه ای ورزش اتومبیلرانی و کارشناسان تست فنی خودرو گذاشته گردد، برای مثال در مورد همین خودروی تارا، چیزی حدود 20 دستگاه آن در دو رنگ مشکی و سفید در اختیار بعضی مدیران صنعتی و قطعه سازی و خودرویی گذاشتند تا آن ها نواقص را اعلام نمایند! که امیدواریم این روش اشتباه تبدیل به بدعت جدیدی نگردد.

آگهی های خرید و فروش تارا

منبع: بلاگ دیوار