آشنایی با جزایر تورنتو کانادا - مجله سفر به کانادا

اگر علاقمند به سفر با بهترین تور کانادا هستید با ما همراه شوید، با مجری مستقیم تور کانادا از تورنتو، مونترال و آبشار نیاگارا دیدن کنید و بهترین تجربه سفر را داشته باشید.

تاریخچه

در اصل، جزایر تورنتو شبه‌جزیره‌ای متصل به خشکی بودند که با ته‌نشین شدن ماسه‌های سواحل پیرامون (به‌ویژه ماسه‌های بیرون‌آمده از صخره‌های اسکاربورگ) به تدریج شکل گرفتند. بومیان منطقه (قبایل اُجی‌بوا و میسی‌ساگا) آن نیمه‌جزیره را مکانی مقدس برای آسایش و بهبودی می‌دانستند و به زبان خود آن را «منِچینگ» - یعنی «روی جزیره» - می‌نامیدند. از دههٔ 1790 میلادی، انگلیسی‌ها نخستین سازه‌های نظامی را در این ناحیه احداث کردند؛ برای نمونه، بلوکه‌هوس (خانهٔ سنگی نظامی) گایبرالت‌پوینت در سال 1794 ساخته شد تا از بندر تورنتو دفاع کند. فانوس دریایی گایبرالت‌پوینت نیز در سال 1809 تکمیل گردید و از نمادهای تاریخی جزایر به‌شمار می‌رود (ماجرای افسانه‌ای قتل اولین نگهبان آن در 1815 نیز در تاریخ محلی ثبت شده است).

در میانهٔ قرن نوزدهم، وقوع طوفان‌های سهمگین ساختار شبه‌جزیره را دگرگون ساخت. در تابستان 1852 نخستین جریان‌های طوفانی شکافی میان جزایر و خشکی ایجاد کردند که با خاک‌ریزی بعدی ترمیم شد؛ اما در 13 آوریل 1858 طوفانی بی‌سابقه پس از مدتی پاک‌سازی، بخشی وسیعی از شبه‌جزیره را به کلی از بدنهٔ خشکی جدا کرد و آن را به گروه جزایر مستقل تبدیل نمود. دو هتل بزرگ نیز در جریان همین طوفان نابود شدند.

پس از این رخداد، شهر تورنتو در سال 1867 مالکیت جزایر را به دست گرفت و آن را به قطعات قابل اجاره تقسیم کرد؛ به تدریج املاک تفریحی و مسکونی فراوانی ساخته شد. از اولین ساکنان مشهور جزایر می‌توان به خانوادهٔ هانلن اشاره کرد که در اوایل دههٔ 1860 در ناحیه گایبرالت‌پوینت مستقر شدند. آن‌ها به سرعت فعالیت‌های تجاری تفریحی در سال‌های بعد را توسعه دادند؛ از جمله جان هانلن در 1878 هتلی در نوک شمال‌غرب جزیره ساخت و در دههٔ 1880، «پارک هانلن‌پوینت» را تأسیس کرد. نام پسرش، ادوارد «ند» هانلن، به دلیل قهرمانی‌هایش در قایقرانی بین‌المللی مشهور شد. در همین دوره، در بخش مرکزی جزیره (سنتر آیلند) خانه‌های مجلل تابستانی سبک ویکتوریایی توسط خانواده‌های مرفه تورنتویی احداث گردید و در جزیره وارد نیز ابتدا جامعه‌ای از چادرنشینان شکل گرفت که بعدها به کلبه‌های فصلی تبدیل شد.

در واپسین سال‌های دههٔ 1930، ساخت یک فرودگاه شهری در جزایر شروع شد و «فرودگاه پورت جورج ششم در جزیره» رسماً در 1939 افتتاح گردید. در آغاز جنگ جهانی دوم، نیروی هوایی نروژ (منحلهٔ «نروژیان در تبعید») از این فرودگاه برای آموزش خلبانان خود استفاده می‌کرد. پس از جنگ، از سال 1947 به منظور رفع کمبود مسکن، اجازهٔ سکونت دائمی در جزایر اعطا شد. اما در دهه‌های بعد، با احداث بزرگراه گاردینر در ساحل اصلی و کاهش فضای سبز در خاک اصلی شهر، برنامه‌هایی برای تبدیل جزایر به پارک شهری در دستور کار قرار گرفت. این برنامه‌ها شامل تخریب تدریجی خانه‌ها و اسکان‌های جزیره بود که با مقاومت ساکنان مواجه گردید. مبارزات حقوقی و اجتماعی ساکنان جزایر نهایتاً تا سال 1981 ادامه یافت تا آنکه مجلس انتاریو قانونی را تصویب کرد که اقامت ساکنان جزایر را رسمیت می‌شناخت و شرایط انتقال ملک را مشخص می‌کرد. به این ترتیب، سکونت‌گاه قدیمی واردز آیلند و الگونکوئین به عنوان بخشی از میراث مسکونی جزایر حفظ شد.

جاذبه‌های گردشگری

امروز جزایر تورنتو به خاطر مناظر طبیعی زیبا و امکانات تفریحی متنوع، مقصدی محبوب برای گردشگران است. سواحل متعدد ماسه‌ای از مهم‌ترین جاذبه‌ها به شمار می‌روند؛ از جمله ساحل سنتر آیلند در بخش جنوبی جزیره، «ساحل منیتو» (حدود شرقی سنتر آیلند) و «ساحل گایبرالت‌پوینت» در غرب که همگی امکان شنا و آفتاب‌گرفتن را فراهم می‌کنند. ساحل «هانلانز پوینت» در غرب جزایر مشهور است؛ این ساحل یکی از دو ساحل آزاد (بدون لباس) رسمی کانادا است و نخستین محلی بود که جشن افتخار همجنسگرایان (پراید) در کانادا در آن برگزار شد. همچنین، ساحل کوچک و خانوادگی واردز پوینت در انتهای شرقی جزیره موجود است. فضاهای سبز وسیع جزایر، امکان برگزاری پیک‌نیک‌های دسته‌جمعی و بازی‌های فضای باز را فراهم می‌آورد و در سرتاسر جزایر چندین زمین بازی و باغ طبیعی کوچک به چشم می‌خورد.

از دیگر جاذبه‌های محبوب، پارک شهربازی «سنترآیلند» است که در سال 1967 افتتاح شده و با الهام از محیط‌های اوایل قرن بیستم طراحی شده است. این پارک شامل چرخ‌وفلک و قطار شهربازی قدیمی، ماشین‌های بازی و تفریحات کودکانه است و در فصل تابستان روزانه باز است. در نزدیکی آن «مزرعهٔ فار ایناف» قرار دارد که حیوانات اهلی معمول (گوسفند، گاو، اسب کوتوله و غیره) را به نمایش می‌گذارد و مخصوص کودکان است. همچنین «باغ کودکان فرانکلین» در غرب جزیره با فضای تعاملی و آموزشی ویژه‌ی کودکان احداث شده و شامل اسپلش پد (موج‌نمای آبی)، باغ معمایی و زمین‌بازی‌های متنوع است. بناهای تاریخی جزایر نیز ارزش گردشگری دارند؛ از جمله فانوس دریایی گایبرالت‌پوینت، کلیسای سنت اندرو در سنترآیلند و خانه‌های ویلایی قدیمی در وارڈز و الگونکوئین آیلند که همه یادگار دوران ویکتوریایی و اوایل قرن بیستم هستند.

تفریحات موجود

از آنجا که جزایر تورنتو ترافیک خودرویی معمول ندارند، پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری در آنها بسیار رایج است. مسیرهای مسطح جزایر، دوچرخه‌سواری را برای همهٔ سنین ممکن می‌کند و مسافران می‌توانند دوچرخه را به‌صورت رایگان روی کشتی‌ها حمل کنند؛ همچنین امکان اجارهٔ دوچرخه و چهارچرخه‌های دو نفره در مرکز جزیره وجود دارد. قایق‌سواری تفریحی نیز طرفداران خاص خود را دارد؛ انواع قایق پارویی، کایاک و قایق پدالی از ماه مه تا سپتامبر برای کرایه در دسترس هستند. علاوه بر این، وجود باشگاه‌های قایق‌رانی و مارینا به علاقه‌مندان فرصت قایق‌سواری بادبانی و کانو‌سواری را می‌دهد. ورزش‌های ساحلی نظیر والیبال یا فریزبی پروازی نیز مرسوم است. در جزیره وارد بخش غربی یک زمین دیسک‌گلف وجود دارد و یک باشگاه تنیس هم برای ساکنان مهیا شده است. در فصل زمستان هنگام یخ‌زدگی آب‌های داخلی پارک، برخی افراد برای اسکیت روی یخ به لَگوون‌ها و بندر نهر تورنتو می‌روند. در طول سال همچنین امکان شنا در ساحل‌های امن وجود دارد.

نحوه دسترسی

به دلیل جدا بودن جزایر از خشکی، امکان دسترسی زمینی وجود ندارد و تنها راه ورود مسافران استفاده از کشتی، تاکسی آبی یا قایق شخصی است. اسکلهٔ اصلی مسافری جزایر، «ترمینال کشتی جک لیتون» در مجاورت تقاطع خیابان بای و خیابان کوئینز در مرکز شهر است. از این اسکله سه مسیر کشتی‌سواری برای بازدیدکنندگان برقرار است: یکی به سنترآیلند، یکی به هانلانز پوینت و دیگری به واردز آیلند. فقط مسیر واردز آیلند در تمام طول سال فعال است و مسیرهای دیگر از اواسط بهار تا اوایل پاییز سرویس‌دهی می‌شوند. مسیر مخصوص خودرو و اتوبوس نیز از خیابان بثوست به فرودگاه جزایر می‌رود، اما این سرویس برای عموم بازدیدکننده نیست. ساعت کار کشتی‌ها بسته به مقصد متفاوت است؛ برای مثال، کشتی به مرکز جزیره معمولاً از حدود ساعت 8 صبح آغاز می‌شود و آخرین سفر آن حوالی ساعت 23 شب است. کشتی‌های اختصاصی نیز در فصل گرم سال بین ساحل شهر و جزایر تردد دارند. هزینهٔ بلیط کشتی و ساعات دقیق حرکت بسته به فصل و مقصد تغییر می‌کند و بهتر است قبل از سفر از وب‌سایت رسمی پارک جزایر تورنتو یا ایستگاه‌های گردشگری اطلاعات به‌روز را استعلام نمایید.

بهترین زمان سفر

با توجه به وضعیت آب‌وهوایی تورنتو، بهترین زمان بازدید از جزایر تابستان و اواخر بهار است. جزایر تورنتو دارای آب‌وهوای مرطوب قاره‌ای هستند و نزدیکی دریاچه انتاریو باعث می‌شود تابستان‌ها به‌طور متوسط 2-3 درجه سلسیوس خنک‌تر از مرکز شهر باشند. معمولاً اواخر خرداد تا شهریور گرم‌ترین فصل است و میانگین دمای روزانه در تابستان به حدود 25 درجه سانتی‌گراد می‌رسد. در این ماه‌ها آفتاب فراوان و بارندگی کم، و کلیهٔ خدمات تفریحی فعال است. پاییز هم با دمای معتدل‌تر و مناظری از تغییر رنگ برگ‌ها جذاب است اما هوا به تدریج خنک می‌شود. در زمستان هوا سرد و بادی است و سطح آبگاه‌ها معمولاً یخ می‌زند؛ بنابراین بسیاری از امکانات تفریحی تعطیل هستند. در فصل بهار نیز هوا رو به گرمی می‌رود و بازدید به شرط بارندگی کم توصیه می‌شود. در مجموع، بازدید از جزایر تورنتو در ماه‌های گرم سال، یعنی از اواخر بهار تا اوایل پاییز، تجربه‌ای دلپذیرتر و امکانات بیشتری را در اختیار گردشگران قرار می‌دهد.

اطلاعات فرهنگی و بومی

جزایر تورنتو سابقهٔ فرهنگی و تاریخی مهمی نیز دارند. پیشینهٔ سکونت این ناحیه به هزاران سال قبل و جوامع بومی منطقه بازمی‌گردد. جزایر در زمان پیش از استعمار به‌عنوان زمینی مقدس برای قبایل تائوروک و میسی‌ساگا شناخته می‌شدند. در اسناد تاریخی عهدنامه تورنتو این قلمرو نیز جزو زمین‌های واگذار شده محسوب می‌شد و برایش غرامت‌هایی شامل کالاهای عمده پرداخت شده است؛ در دهه‌های بعدی نیز مطالبات بومیان مبنی بر نادیده گرفته شدن حق آنها پیگیری شد و نهایتاً در سال 2010 دولت کانادا جبران مالی قابل توجهی به مردم میسی‌ساگا انجام داد. امروزه بخشی از تلاش‌های میراث فرهنگی در تورنتو معطوف به پاسداشت تاریخ بومیان و ارتباط آن با این جزایر است.

در فرهنگ معاصر جزایر تورنتو، طبیعت آرام زندگی جامعهٔ کوچک جزایر و فضای هنری محیط برجسته است. حدود 300 منزل مسکونی در جزایر وجود دارد که عمدتاً در وارڈز آیلند و الگونکوئین آیلند متمرکز شده‌اند؛ این خانه‌ها اغلب تابستانی هستند ولی برخی به‌صورت دائمی مورد سکونت قرار می‌گیرند. قوانین خاص استانی مالکیت و نقل‌وانتقال این املاک را محدود و کنترل می‌کند. در وارڈز آیلند یک باشگاه محلی وجود دارد و خیابان‌های آن با نام‌های اول، دوم و … تا ششم نام‌گذاری شده‌اند. در میان بناهای فرهنگی، کلیسای سنت اندرو بر مرکز جزایر یکی از قدیمی‌ترین سازه‌هاست که در سال 1884 ساخته شده و سبک معماری ویژه‌ای دارد. همچنین بخشی از مدارس جزایر اکنون به مرکز هنری «گایبرالت پوینت» تبدیل شده است که بیش از 15 کارگاه هنری شامل نقاشی، مجسمه‌سازی، موسیقی و تئاتر را در خود جای داده است.

در سال‌های اخیر، جزایر تورنتو میزبان رویدادهای فرهنگی-تفریحی متعددی نیز بوده‌اند. برای نمونه، تا سال 2007 جشنوارهٔ بزرگ کارائیب کانادا (Caribana) در «جزیره المپیک» برگزار می‌شد و از اواسط دههٔ 2000 یک جشنوارهٔ موسیقی راک به نام «جشنوارهٔ جزیره المپیک» (Olympic Island Festival) هر تابستان در این جزایر دایر بود​.

همچنین از سال 1975 تاکنون مسابقات جهانی فریزبی آزاد (مسابقات کشوری پرتاب دیسک) در چند مرحله در جزایر تورنتو برگزار می‌شود. در مجموع، جزایر تورنتو علاوه بر جذابیت‌های طبیعی و تفریحی، به‌دلیل میراث بومی و رویدادهای فرهنگی و هنری خود، ارزش ویژه‌ای در تاریخ و فرهنگ شهری تورنتو دارند.