چرا غذاهای هندی دوست داریم؟
به گزارش مجله سفر به کانادا، از نظر علمی تمایل ما برای خوردن مرغ تنوری و ادویه تیکای هندی نوعی واکنش و طغیان جوانه های چشایی در برابر هنجار و میانه روی است.
درک ما از طعم و مزه غذا، واکنش بدن ما به مولکول های مواد تشکیلدهنده مواد غذایی است. در غذاهای غربی ما بیشتر هوادار غذاهایی هستیم که ترکیب مواد تشکیل هنده مشابه، طعم و مزه ترکیبی ایجاد کند.
به عنوان مثال کیک را در نظر بگیرید؛ کره، شیر، آرد و شکر همگی طعم های خاص خودشان را دارند، ولی ترکیب این مزه ها با یکدیگر باعث نمی گردد تغییری در جوانه های چشایی ما حاصل گردد.
دانشمندان دانشگاه جاهاپور هند می گویند غذاهای هندی از بقیه قوانین دنیا برای پخت و پز در ترکیب طعم ها و کنار هم قرار گرفتن مولکولی سرپیچی می نماید.
آن ها هزاران دستور پخت غذای هندی را تجزیه و تحلیل و برای هر یک از این غذاها نحوه قرارگیری مولکولی طعم و مزه آن ها را ترسیم نموده اند.
ترکیب طعم مواد تشکیل دهنده غذاهای هندی مانند فلفل هندی که ماده اصلی ادویه کاری است، گرم ماسالا، گشنیز و فلفل سبز همگی در سطح مولکولی در تضاد با یکدیگر هستند.
تضاد آن ها همان چیزی است که باعث می گردد این غذاها طعم منحصربه فردی داشته باشند، اما این تنها علت نیست.
به یاد داشته باشید، اگرچه امکان ترکیب مواد اولیه غذاها بی پایان به نظر می رسد، اما در حقیقت فقط 381 مواد تشکیل دهنده غذا در سراسر دنیا وجود دارد.
در غذاهای غربی به طور میانه فقط 50 نوع از این مواد اولیه استفاده می گردد.
در تهیه یک غذای غربی ممکن است دو یا سه نوع از این مواد مورد استفاده قرار گیرد؛ غذاهایی مثل ماکارونی و پنیر، چیزبرگر و مرغ سوخاری.
در تهیه غذاهای هندی بیش از 200 ماده از 380 ماده اولیه غذا استفاده می گردد.
برای خلق کردن و ترکیب عطر و طعم های خوشمزه، زنجیره بسیار بزرگی وجود دارد. ممکن است این طعم ها با هم هماهنگی داشته باشند یا به طرز خوشمزه ای در تضاد با یکدیگر باشند.
در میان تمام غذاهای محلی دنیا، غذاهای هندی بیشترین هوادار را میان ملل دیگر دنیا دارد.
این دو ارزیابی علمی نشان می دهد در غذاهای هندی نه فقط ادویه ها را بیشتر از ما در غذاهایشان استفاده می نمایند، بلکه آن ها را به شیوه های جدیدی ترکیب می نمایند که باعث تعجب و لذت جوانه های چشایی ما می گردد.
منبع: کجارو / allday.com