کشف حیات فرازمینی در منظومه شمسی بدون احتیاج به فرود کاوشگر - مجله سفر به کانادا

به گزارش خبرنگاران و به نقل از ساینس الرت، انسلادوس قمر سیاره زحل، یکی از نخستین مکان های فرازمینی در منظومه شمسی برای رشد حیات است. این قمر دارای اقیانوسی نمکی است که به لحاظ تئوریک، گرمای داخلی آن دما را برای رشد یک زیست بوم دریایی بیگانه مناسب نگه می دارد.

با این حال، شناسایی این حیات در آن جا چندان آسان نیست. قمر به وسیله پوسته ای از یخ محصور شده است که تخمین زده می گردد در نازک ترین نقطه آن 5 کیلومتر ضخامت داشته باشد و اقیانوس زیر آن 10 کیلومتر عمق دارد. این مسئله به خودی خود چالش بزرگی است، جدا از این که این قمر به میزان نصف منظومه شمسی از زمین دورتر است.

اما ممکن است احتیاجی به کوشش زیاد برای حفاری در پوسته انسلادوس نباشد. یک مطالعه نو نشان می دهد که ما باید بتوانیم حیات در قمر یخی را در توده های آب شوری که از سطح آن فوران می نمایند، پیدا کنیم؛ هرچند چندان زیاد نباشد.

فرستادن رباتی به این قمز زحل که بتواند از میان شکاف های یخی بخزد و به عمق دریا برود آسان نیست. دانشمندان با شبیه سازی داده هایی که فضاهای پیشرفته تر در مدار قمر از آن به دست می آورند، بدون احتیاج به کاوش می توانند درباره حیات در انسلادوس و اینکه واقعا در این قمر حیات فرازمینی ممکن است یا خیر، نظر بدهند.

انسلادوس با زمین بسیار فرق دارد و نباید انتظار حیات پیشرفته در آن داشت. اما در اعماق اقیانوس زمین هم، دور از نور حیات بخش خورشید، نوع متفاوتی از زیست بوم پدیدار شد. حیات در اطراف دریچه هایی در کف اقیانوس که گرما و مواد شیمیایی را به بیرون پرتاب می نمایند، نه بر فتوسنتز، بلکه بر مهار انرژی واکنش های شیمیایی متکی است.

آنچه از انسلادوس می دانیم نشان می دهد که زیست بوم های مشابهی ممکن است در بستر دریا در کمین باشند. این سیاره هر 32.9 ساعت یک بار در مداری بیضوی به دور زحل می چرخد. در قطب جنوب این قمر، جایی که پوسته یخی در نازک ترین شکل خود است، توده های غول پیکر آب به ارتفاع صدها کیلومتر دیده شده اند که از زیر یخ فوران می نمایند و آبی را به بیرون پرتاب می نمایند که دانشمندان فکر می نمایند به یخ های روی حلقه های زحل مرتبط است.

هنگامی که کاسینی، کاوشگر زحل، بیش از یک دهه پیش از میان این توده ها عبور کرد، چندین مولکول عجیب را شناسایی کرد. از جمله غلظت های بالای مجموعه ای مرتبط با دریچه های گرمابی زمین: متان و مقادیر کمتر دی هیدروژن و دی اکسید کربن.

در سیاره ما، دریچه های گرمابی با وجود تاریکی و فشار دیوانه نماینده، مملو از حیات، از انواع بزرگ و کوچکش است. ساده ترین موجودات زنده، میکروب هایی به نام متانوژن هستند که حتی در غیاب نور خورشید هم قادرند به حیات خود ادامه دهند.

متانوژن ها دی هیدروژن و دی اکسید کربن را متابولیزه می نمایند و به عنوان یک محصول جانبی متان آزاد می نمایند. دانشمندان زیست توده متانوژنی را در انسلادوس، در شرایطی که زیست توده در اطراف دریچه های گرمابی مانند زمین وجود داشته باشد، مدل سازی کردند.

بیشتر بخوانید:

• تماشای خیره نماینده ماه غول پیکر در آسمان شب | منتظر 4 ابرماه در سال 2023 باشید

آنها بعلاوه احتمال شکل گیری سلول ها و سایر مولکول های بیولوژیکی را به وسیله دریچه ها و اینکه احتمالا چه میزان از این مواد ممکن است پیدا کنیم، مدلسازی کردند. آن ها دریافتند فراوانی فرضی سلول ها در اقیانوس بزرگ انسلادوس فقط به میزان زیست توده یک نهنگ است.