بهار در سرزمین یخ و برف، نوروز ایرانی در کانادا
به گزارش مجله سفر به کانادا، فکرش را بکنید، زمستان جانسوز کانادا با آن سوز بادهای قطبی و زمینهای پوشیده از برف، درست زمانی که دلش میخواهد بخوابد، ناگهان با موجی از رنگ و شور و عطر بهار روبهرو میشود. نه، این نه یک معجزه زمستانی، بلکه طلوع نوروز در سرزمین یخ و برف است. نوروزی که شاید برای خیلیها تصویر سفره هفتسین با سنبل و سمنو زیر درختهای سرسبز و شکوفههای بهاری باشد، اما برای ایرانیان کانادا، قصهای متفاوت و البته دلچسبتر دارد.
اگر علاقمند به سفر با بهترین تور کانادا هستید و میخواهید از زیباترین شهر کانادا دیدن کنید با ما همراه شوید.
نوستالژی نوروز در غربت، غریبگی که غریب نیست
بگذارید روراست باشیم، نوروز در کانادا، حس و حال نوروز شیراز و تبریز را ندارد. کوچههای پر از هیاهوی عید و بازارهای مملو از بوی شیرینیهای نوروزی، اینجا جای دیگری دارند. اما همین دوری از وطن، باعث شده نوروز در کانادا، برای ایرانیان مقیم این سرزمین، طعم دیگری پیدا کند. مثل طعم غذایی که با دستهای مادر، کیلومترها دور از خانه درست شده باشد.
خانهتکانی به سبک کانادایی، از سُفرهآرایی تا «سُفرهبُردن»
خب، خانهتکانی که در همه جای دنیا، رسم مشترک نوروز است. اما در کانادا، این کار، حُسن دیگری هم پیدا میکند. تمیز کردن خانهی نقلی و مرتبی که با تلاش خودتان ساختهاید، حسی از غرور و تعلق به همراه میآورد.
اما سفرهآرایی نوروز در کانادا، داستان دیگری است. شاید خبری از ماهی قرمز و سمنوی دستساز نباشد، اما خلاقیت ایرانی، در این شرایط هم میدرخشد. سبزیها و میوههای خاص کانادا، با کمی سلیقه، روی سفرههای هفتسین خودنمایی میکنند. سمنوهای آماده هم، با تزئینات هنرمندانه، یاد وطن را زنده نگه میدارند.
البته، این نوروز کانادایی، یک “سفرهبُردن” هم دارد. جایی که ایرانیان با هم جمع میشوند، سفرههایشان را به اشتراک میگذارند، و طعمهای مختلف عید را دور هم میچشند. صدای موسیقی ایرانی، شور و نشاط را دوچندان میکند و بوی سبزی پلو و باقالی پلو، غریبی این سرزمین را از یادها میبرد.
سفرهی هفتسین با عطر وطن
سفره هفتسین، قلب تپندهی نوروز است. حتی اینجا، روی میزهای عمدتا مدرن کانادایی، سکههای نوروز و سنبل و سبزه جا خوش میکنند. شاید سنجد کمیابتر باشد، اما به جای آن، شاخههای شکوفهی گیلاس، پیامآور بهار جدیدی است که در سرزمین دغت پرور میروید. ماهی قرمز کوچکی در تنگ بلور آب تنی میکند، و عکسهای خانوادگی، لبخند عزیزان دور را به این خانهی دور، نزدیکتر میکند.
حافظ را میگشایند، فال میگیرند، و با هر بیت خوشیمن، آرزوهای کوچک و بزرگشان را به نسیم بهاری میسپارند. صدای دعا و ذکر تحویل سال، در فضا میپیچد، و قلبها یکصدا برای سالی سرشار از سلامتی، برکت، و اتحاد میتپند.
شکوفههای همدلی، از بازارچههای نوروزی تا جشنهای خیریه
نوروز در کانادا، فقط به دورهمیهای خانوادگی و دوستانه خلاصه نمیشود. انجمنهای ایرانی، با برگزاری بازارچههای نوروزی، فرصتی برای همدلی و کمک به هموطنان نیازمند فراهم میکنند. صنایع دستی ایرانی، خوراکیهای خوشمزه، و موسیقی سنتی، در این بازارچهها، جوی از صمیمیت و همبستگی ایجاد میکنند.
علاوه بر این، جشنهای خیریه نوروزی، به نفع کودکان و نیازمندان برگزار میشوند. این جشنها، نه تنها به سنتهای ایرانی وفادار میمانند، بلکه به جامعه کانادایی هم نشان میدهند که ایرانیان، مهمانان صبور و بخشندهای هستند.
بهار کانادایی، به رنگ جشن سیزدهبهدر
سیزدهبهدر، در کانادا، معنای دیگری پیدا میکند. پارکهای سرسبز و طبیعت بکر، جایگزین دشتهای پرگل و چمنزارهای سرسبز ایران میشوند. اما هدف همچنان همان است: سپری کردن روزی خوش در کنار عزیزان، دور از هیاهوی شهر، و سپردن غمها به بادهای بهاری.
البته، این سیزدهبهدر کانادایی، چند نکتهی کلیدی هم دارد: اول اینکه، قانون احترام به محیطزیست، اینجا بسیار جدی است. پس، هیچ ردی از زبالهها نباید باقی بماند. مورد دوم هم، آبوهوای کانادا است. بهتر است، لباسهای گرم و چتر را فراموش نکنید!
شاید تعجب کنی که چطور نوروز، این جشن باستانی هزاران ساله، در سرزمین برف و اسکیموها زنده مانده؟ خب، بگذار داستان نوروز کانادایی را برایت تعریف کنم.
از چمدانهای پر از سمنو تا بازارچههای نوروزی
اول از همه، ایرانیها را دستکم نگیر! هر جا که بروند، یک تکه از ایران را با خود میبرند. چمدانهای پر از سمنو و سبزه، عطر نعنای خشک و آجیلهای رنگارنگ، تنها سوغاتهایی نیستند که به کانادا میآیند، بلکه همراهان نوروز هستند.
اینجا در کانادا، نوروز فقط یک جشن خانوادگی دور سفره هفتسین نیست. ایرانیان با همت بلند و دلتنگ وطن، بازارچههای نوروزی رنگارنگ راه میاندازند. بوی تهدیگ و باقالاپلو از هر گوشهای میآید، صدای موسیقی سنتی فضا را پر میکند، و غرفههای صنایع دستی، تکهای از هنر ایران را به نمایش میگذارند.
نوروز در تقویم کانادا؛ از تحویل سال تا سیزدهبهدر
شگفتزده خواهی شد اگر بگویم نوروز، حالا دیگر توی تقویم رسمی چندین استان کانادا جا خوش کرده! از سال 2009، 20 مارس بهعنوان روز سال نو ایرانی شناخته شده و در شهرهای بزرگی مثل تورنتو، ونکوور و اتاوا، نوروز را به رسمیت میشناسند.
درست مثل ایران، تحویل سال در کنار عزیزان و با صدای دعای تحویل سال، حال و هوای خاصی دارد. بعد از آن، دید و بازدیدها شروع میشوند، خانهها به رسم نوروز تزئین شدهاند و صدای خنده و گپوگفت، جایگزین سکوت همیشگی میشود.
اما سیزدهبهدر کانادایی، کمی با سیزدهبهدر ایرانی فرق دارد. طبیعت کانادا در آخر فروردین هنوز برفی و سرد است، پس ایرانیهای باهوش، سیزدهبهدر را به ماههای گرمتر مثل ژوئن منتقل کردهاند. حالا تصور کن، پیکنیکهای خانوادگی در کنار دریاچههای فیروزهای، بازیهای سنتی مثل هفتسنگ و طناببازی زیر درختان سرسبز، و عصرانهای با آش رشته و سبزی پلو.
نوروز؛ پلی بین نسلها و فرهنگها
نوروز در کانادا، فقط جشن ایرانیها نیست. کاناداییهای مهربان، کمکم با این سنت باستانی آشنا میشوند. در بازارچههای نوروزی، حضور آنها را میبینی که با ذوق و شوق لباسهای سنتی میپوشند، فال حافظ میگیرند و حتی گاهی یک جملهی ساده به فارسی یاد میگیرند.
نوروز، پلی بین نسلها هم هست. بچههای ایرانی کانادایی، شاید فارسی را کامل بلد نباشند، اما ذوق و شوق نوروز را از پدر و مادرهایشان به ارث بردهاند. آنها هم برای لحظه تحویل سال بیدار میمانند، سبزه میکارند و با افتخار به همکلاسیهایشان از سنتهای ایرانی میگویند.
بهار ایرانی در قلبِ زمستانِ غربت
نوروز در کانادا، شاید بوی خاک وطن را ندهد یا صدای اذان صبح عید را نداشته باشد، اما در عوض، یک چیز زیبا دارد: گرمای هموطنی. وقتی هزاران کیلومتر از ایران دور باشی، همین دور هم جمع شدنها، همین خندههای دسته جمعی، همین تلاش برای زنده نگه داشتن سنتها، یک تکه از ایران را در قلبِ زمستانِ غربت میسازد.
پس اگر نوروزی به کانادا سفر کردی، توی بازارچههای نوروزی گم شو، صدای موسیقی را گوش بده، با کاناداییهای مهربان گپ بزن، و طعم بهار ایرانی را بچش. مطمئن باش، نوروز در کانادا، خاطرهای به یادماندنی برایت میسازد.
از دید و بازدید تا سیزدهبهدر با طعم کانادایی
دید و بازدیدهای نوروزی، فرصتی است برای تجدید دیدار با هموطنان دور و نزدیک. خانهها به گرمیِ صمیمیت ایرانیان غرق میشوند. عیدی دادن به بچهها، به رسم کهن ایرانی، در چشمان کوچکشان شادی میرقصاند. شیرینیهای عید، شاید با طعمی جدیدتر و ترکیبیتر، اما همان مزه اصیل دورهمبودن و مهربانی را دارند.
سیزدهبهدر، روز تازگی طبیعت و رهایی از خانهنشینی، در کانادا هم رسم دیگری پیدا کرده. پارکهای سرسبز با چمنهای مخملی، میزبان ایرانیانی میشوند که بساط پیکنیکشان را به شکوفههای گیلاس آراستهاند. صدای خنده و شوخی بچهها، موسیقی این پیکنیک بهاری است. بازیهای سنتی مثل هفتسنگ و طناببازی، نوستالژی کودکی را زنده میکند. حتی شاید، جرعهای آب از شیرهی درخت افرا، مزه دلنشین طبیعت کانادایی را با لذت ایرانی در هم آمیزد.
نوروز، رو به افقهای تازه
نوروز در کانادا، بیشتر از یک عید، پیامآور فرهنگی است که مرزها را درنمینوردد. برنامههای فرهنگی و هنری گوناگون، نوروز را به جامعهی کانادایی معرفی میکنند. نمایشگاههای عکس و صنایع دستی، عطر و طعم عید را به مردم آن سر دنیا میچشانند. موسیقی و رقص ایرانی، رنگ و ریتم دیگری به فستیوالهای کانادایی میبخشد.